donderdag 29 september 2011

Diagnose: Kanker - RadPlat prt 13


Honey, I'm hooooome!

Het zat er gister al wel een beetje in, nog 1 nachtje in het ziekenhuis doorbrengen, donderdag kunt u wel naar huis. Dit is uiteindelijk ook wel het geval gelukkig, maar dit scheelde toch maar weer weinig!

Vanmorgen om 7 uur het bed uit, nadat ik al een aantal keer had liggen draaien richting de klok... is het nog geen 8 uur...?
Wassen, aankleden, en om 8 uur stond ik klaar om me te laten prikken, een goede uitslag betekent ontslag, en laat over het algemeen anderhalf uur op zich wachten.

Om half negen werd ik geprikt, en omdat ik sinds twee dagen een verdikking onder mijn wond op heb voelen komen, wat momenteel lijkt op een [hele flinke] jeugdpuist die elk moment puberachtig wil laten weten: na na na na na......
De specialist die de verdikking bekijkt,vermoed dat het een ontsteking is, maar dit moet middels een echo bevestigd worden. Mwah....lekker dan...
De gedachte om in het vervolg eventuele "mankementen" te melden op een mij beter uitkomend moment passeert nog even de revue, maarja.......

De bestraling staat nog op het programma, vervolgens de uitslag van het bloed, wat in een paar dagen tijd weer goed hersteld is... rond 12 uur ben ik er helemaal klaar voor.....
Helaas kan ik pas om 14:30 uur terecht voor de echo......

Ik vermaak me op mijn kamer met de geleverde sondevoeding attributen, en wacht tot het 14:00 uur is.... een mooi tijdstip om te melden in de wachtkamer voor het maken van een echo.... misschien ben ik wel eerder aan de beurt?  :)

Helaas loopt het zelfs iets uit, maar uiteindelijk ben ik om 14:45 uur aan de beurt. De echo geeft aan dat het vermoedelijk vocht is.... even prikken dus om het zeker te weten, en misschien kan er voldoende vocht "uitgezogen" worden, zodat de spanning op de huid ook verdwijnt.
Het prikken in een verdikking is geen pretje, maargoed, ook dit keer weer voor het goede doel.

Er komen een tiental CCtjes vocht uit, wat voor de zekerheid op kweek gezet gaat worden.... belangrijkste voor dit moment is: naar huis!
Gelukkig begrijpen ze op de afdeling dat ik wel erg graag naar huis wil, en nadat ik de taxi gebeld heb wordt ik vriendelijk geholpen met de zware extra bagage tbv de sondevoeding.... en zit ik te wachten onder een zonovergoten blauwe hemel..... men, wat is het heerlijk weer!

De terugrit naar Amersfoort is in de spits geen pretje, en het lijkt of iedereen in de file staat vandaag.... De chauffeur rijd gelukkig een alternatieve route, zodat we praktisch niet stil gestaan hebben.

Om kwart voor zes kon ik dus eindelijk roepen: Honey, I'm Hoooome! :)
Coby is al thuis, en heeft een rolstoel geregeld. Ik kan prima lopen hoor, dat is het probleem niet.... zolang het maar niet langer dan 5 minuten gaat duren.....

Indien je een menneke met een slang in zijn neus, zittend in een zwarte rolstoel,  voortgeduwd door een meisje met rode haren tegenkomt: zwaai of toeter even.... misschien zijn wij het wel!


LaterZz!










Dhamarco’s Mobile & Messenger Fun.
Check je * GRATIS * dag-horoscoop!


1 opmerking:

  1. Hoi Martin,

    Fijn je verhalen te lezen, ook mooi om te lezen dat je humor toch zoals altijd aanwezig is. Denk san vaak aan de agenda met mopjes terug!

    Heel veel sterkte en blijf hè verhalen lezen en zo op de hoogte van je strijd! Hoop je snel weer te zien langs het veld bij je kleine voetbalster !

    Groetjes je oud collega Edwin vd Brom

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een reactie achter!

Groet,
Martin Dhamarco