Diagnose: Kanker - RadPlat prt 15

Onverwachte tegenvaller

Zo kun je het noemen, een onverwachte tegenvaller.... men!
Maandag 10 oktober heb ik mijn derde en laatste chemo behandeling gekregen. Als alles dan verder volgens planning verloopt, zou ik woensdag 12 oktober weer naar huis kunnen.

Het is allemaal iets anders verlopen, waarbij ik moet vermelden dat er een gedeelte niet in mijn geheugen zit, en ik me heb moet laten vertellen wat er gebeurd is.
Ik maakte al geruime tijd gebruik van pijnbestrijding, in de vorm van morfine pleisters. Als de pijn wat erger werd, kon ik zelf met een "shotje" wat extra morfine nemen, zodat de pijn in het geheel draaglijk zou zijn.

Tot vorige week ging dat prima, maar na de laatste chemo behandeling nam de pijn toe. In het ziekenhuis wordt dit beoordeeld dmv een pijncijfer. Ik geef een cijfer van 0 tot 10, waarbij 0 = geen pijn, en 10 = ondraaglijke pijn.
Dit cijfer mag zo schommelen tussen 2 en 3, dat is het cijfer waarbij het met de pleister en evt een shotje goed te dragen is.

Mijn pijncijfer liep op tot 6, met uitschieters naar 7, waardoor er gezocht moest worden naar een juiste balans. In korte tijd is de hoeveelheid morfine dusdanig opgehoogd, dat mijn lichaam daar negatief op reageerde.

In het kort wat er gebeurd is:

Dinsdag 11 oktober had ik een dusdanig gevoel van misselijkheid en oplopende pijn, dat ik in ieder geval niet ontslagen zou worden de volgende dag.
Op woensdag zijn mijn ouders en Coby op visite geweest, en zij geven aan dat ik op dat moment niet helder reageerde.

Nadat zij zijn vertrokken ben ik kort daarop in slaap gevallen, en heeft 1 van de dienstdoende verpleegsters gereageerd op het afgaan van mijn sonde alarm. Dit alarm gaat af als er iets mis is met de doorvoer, of als de zak leeg is. Zij vond het vreemd dat dit alarm af bleef gaan, omdat ik dit alarm normaliter zelf uitzet, en indien nodig, de zusterpost bel.

Zij heeft mij proberen wakker te maken, maar ik reageerde in zijn geheel niet, op geen enkele pijn prikkel.
Vervolgens is er een procedure in gang gezet, waarbij er een heel team van medisch specialisten (reanimatie-team) rond mijn bed is komen te staan. Het zuurstof in mijn bloed wat tussen de 95 en 100% behoort te zijn, was gedaald tot onder de 40%.

Het is dankzij oplettendheid van het verplegend personeel achteraf goed afgelopen.
Men heeft mij uiteindelijk het middel Narcan toegedient. Dit middel is bestemd voor een complete opheffing van de werking van opiaten.
Doordat ik dus lettelijk met beide benen op de grond werd gezet, en een heel team van vreemde mensen om mij heen zag, reageerde ik zeer verward en behoorlijk agressief.

Nadat ik uiteindelijk tot rust was gekomen, ben ik de volgende 48 uur constant in de gaten gehouden, en hebben we inmiddels de juiste "pijn-balans" te pakken.

Als morgen de bloedwaarden weer in orde zijn, betekent dit dat ik gelukkig weer naar huis kan!

Wellicht dat ik later nog eens terug kom op deze afgelopen hectische week, als ik wat meer details heb over het gebeurde. Op dit moment wil ik gewoon graag naar huis, mijn behandeling zit erop, en hoop ik dat ik me weer wat beter ga voelen...

Hoop je met me mee?
ThnX!

LaterZz!

---

Dhamarco’s Mobile & Messenger Fun.
Check je * GRATIS * dag-horoscoop!

---