.... Wat mag ik mij toch gelukkig prijzen!
Stel je voor dat ik niet geopereerd zou zijn, dan zou ik ook niet aan kunnen tonen, dat er cellen in mijn lichaam zitten die doen waar ze zin in hebben: ongeremd doordelen.
Aantonen dat je kanker hebt, hoor ik je zeggen..... doe es ff normaal!
Tsja, als je het zo bekijkt.... je zult wel gelijk hebben.
Maar toch zit het me niet lekker........
Ik voel me niet ziek, kan me goed bewegen, heb geen hulp nodig als ik naar het toilet moet....
Er zijn voldoende mensen die zich doodziek voelen, daardoor misschien aan bed gekluisterd zijn, zich niet tot nauwelijks kunnen bewegen, hulp nodig hebben om naar toilet te gaan.....
Bij deze mensen zie je dat ze iets mankeren, je kunt je hooguit afvragen hoe het is gekomen.....
Dan heb je ook nog mensen die in het gips lopen, of op krukken, of met het hoofd in een verband.....
.... ook bij deze mensen zie je dat ze iets mankeren, en kun je je hooguit afvragen, wat ze is overkomen....
....maar stel je eens voor, dat deze mensen gewoon op een terras zitten.
Zonder krukken, verband, gips....
In plaats dat men met koorts, en al overgevend op bed ligt, nu eens gewoon op hetzelfde terras zou zitten?
Zou er dan ook begrip voor deze mensen zijn?
Dit zijn zo van die gedachten die er insluipen.
Excuus als het weer het toelaat voor mij om op een terras te gaan zitten...
Ik heb gelukkig een behoorlijk litteken in mijn hals, en hoef me daarom helemaal niet te verontschuldigen als ik lekker van het zonnetje geniet.....
Zwaai je even als je me ziet zitten?
LaterZz!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter!
Groet,
Martin Dhamarco