De lichamelijke schommelingen, met name de vraag "zal ik gaan overgeven, of niet" zijn zaterdagmiddag langzaan wegge-ebt. Coby was de deur uit, ik lag wat op de bank te doezelen, tot een gevoel van trek mij benaderde...
Wie Coby en mij goed kent, weet dat er altijd wel iets in huis te vinden is waarmee Coby lekker kan kokkerellen, en wat ik vervolgens dus lekker op kan peuzelen. Gelukkig in dit geval is er ook gedacht aan de minder bedeelde keukenprins, voor mij een poging om een bakje met sate-vlees met onze mede- huisgenoot,de magnetron, klaar te maken.
Tesamen met een lekker wit bolletje brood, heb ik lekker van dit bakje zitten smullen, het smaakte zowaar gelukkig ook naar sate! Dit gaf natuurlijk een heerlijk gevoel, want buiten het schepijs, de waterijsjes en een beetje bouillon heb ik de afgelopen dagen niet veel naar binnen gewerkt....
De zaterdagavond is dankzij dit "inwendig genieten" best "ouderwets" verlopen.... er kwamen twee oudere films, die we beiden hebben gekeken. Met wat kleine hapjes erbij... gezellig!
Slapen lijkt ook langzaam aan de beterende hand te zijn. Net zoals met het eten, zal ik dit niet te hard roepen, we zijn net en week op weg, nietwaar?
In ieder geval dus lekker geslapen, en direct geprobeerd of er nog iets van eetlust overgebleven is van de vorige dag.... Yes! gelukkig!
Yoghurt met muesli gaat er weer lekker in. Ik heb er dit keer wat honing ingedaan, maar ik houd het de volgende keer bij een beetje suiker. Een tweede bakje yoghurt heb ik gemengd met vanille vla, ook dit vond ik goed te doen.
Een bakje met aardbeien kon me wat minder bekoren, wat ik heel goed weg kan werken is komkommer.
Coby had al een bakje klaarstaan, lekker geschild en in blokjes gesneden, dat vind ik prettig om in te happen.
Omdat er toch door minimaal 1 persoon normaal gegeten moet worden, gaat de routine gewoon zijn gang: gekookte aardappelen, rode kool en gestoofd vlees in een sausje. Omdat ik zeker wil blijven proberen of ik niet in de maling word gehouden door mijn neus, heb ik ook een bordje opgeschept.
De smaak van de aardappels herkende ik nog wel, maar de rode kool en stoofvlees zou ik nooit geraden hebben als ik dat met mijn ogen dicht zou moeten doen. Vooral het stoofvlees heeft ons in de lach doen schieten.... ik vond dat het smaakte naar drop!
In de latere uurtjes heb ik zelfs zowaar nog zitten smikkelen van sushi, en tsja, wat binnen is, is binnen! :)
Wel, aankomende week weer dagelijks pendelen naar Amsterdam. Ik heb me overigens voorgenomen, dat als ik mensen nu zie roken op 1 van de bankjes voor de ingang van het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis, dat ik ze toch vanaf de voorkant zal fotograferen.
Ik weet zelf wat het is, om in het zonnetje te genieten van een sigaretje. Maar wat ik me niet kan herinneren, is dat ik ooit respectloos heb zitten roken op een bankje waar duidelijk op staat "verboden te roken", en waar links naast het bankje duidelijk een bordje staat met de vermelding: "verboden te roken".
De mensen op de foto zitten gezamelijk rokend "aso-spectloos", pal voor het Nederlands Kanker Instituut! [foto: vrijdagmiddag, tijdstip - 12:00 uur]
Wie betreffende mensen herkend, ik hoop dat het geen familie van je is.....
Indien ik dit nog eens spot zal dit een duidelijker en herkenbare foto zijn....
Voor dit moment.... LaterZz
Hoi Martin,
BeantwoordenVerwijderenSterkte maar weer deze week.
Indien je er zin in hebt willen we dinsdagavond even bij je langs wippen.
Laat het even weten,anders een andere keer.
a en m